Akumulatory hydrauliczne

Akumulatory membranowe Olaer

 

Akumulatory membranowe typu ELM OLM są konstrukcyjnie najprostszym rodzajem tego typu urządzeń i większość z nich wykonywana jest jako nierozbieralne. Składają się z następujących elementów:

1. Dwu sfer skręcanych ze sobą lub częściej spawanych na stałe tworzących korpus
2. Membrany

Hydroakumulator membranowy jest również obliczany z 3-4 krotnym współczynnikiem bezpieczeństwa. W górnej części korpusu znajduje się prosty zawór gazowy w postaci uszczelnionej o-ringiem śruby. W dolnej części korpusu znajduje się króciec przyłączeniowy. Wewnątrz korpusu znajduje się elastomerowa membrana z przewulkanizowanym w centralnej części stalowym grzybkiem, zamykającym i otwierającym króciec. Membrana gumowa utrzymywana jest na swojej pozycji wewnątrz korpusu zwulkanizowanym z nią stalowym pierścieniem.

 

Akumulator tłokowy Olaer

Hydroakumulator tłokowy posiada pięć zasadniczych części:

1. Stalowy cylinder

2. Pokrywa górna z zaworem gazowym

3. Dno z otworem przyłączeniowym

4. Tłok

5. Uszczelnienie                                                                  

Akumulatory tłokowe, projektowane są z 3-4 krotnym współczynnikiem bezpieczeństwa. Wewnętrzna powierzchnia cylindra, wykonanego z rury bezszwowej jest honowana, dla osiągnięcia chropowatości o wartości minimum 0,4 mikrona.

W przypadku kiedy hydroakumulator tłokowy pracuje z mediami agresywnymi lub wodą, wewnętrzna powierzchnia jest dodatkowo chromowana.

Cylinder zamknięty jest od góry pokrywą, wkręcaną w cylinder, uszczelnioną pierścieniem anty-wyciskowym i o-ringiem. W górnej pokrywie znajduje się ponadto gniazdo zaworu gazowego. W dolnej pokrywie, mocowanej i uszczelnionej w podobny sposób jak pokrywa górna znajduje się gwintowany lub flanszowy otwór przyłączeniowy.

Tłok wykonany jest z odlewu aluminiowego. Jego kształt jest zoptymalizowany dla uzyskania minimalnego ciężaru. Płaska powierzchnia tłoka po stronie cieczy ma za zadanie osiągniecie efektu tłumienia hydraulicznego przy osiągnięciu skrajnych położeń.

Tłok hydroakumulatora pracującego z wodą lub estrach powinien być anodyzowany.

Uszczelnienie tłoka akumulatora jest ślizgowe i reguły symetryczne. Jego konstrukcja musi zapewnić szczelność połączenia przy prędkościach tłoka sięgających 0,7 m/s i dlatego do jego budowy wykorzystywany jest wzmocniony teflon jako materiał pierścieni prowadzących oraz wysoko wytrzymałe elastomery jako elementy podatne.

 

Akumulatory hydrauliczne pęcherzowe OLAER

Hydroakumulatory pęcherzowe składają się z trzech zasadniczych części:

1. Stalowej butli
2. Pęcherza gumowego
3. Króćca przyłączeniowego z zaworem grzybkowym

Butla stalowa musi wytrzymać największe ciśnienia jakie mogą występować w układzie hydraulicznym. Akumulator pęcherzowy konstruowany jest najczęściej ze współczynnikiem bezpieczeństwa równym 3 lub 4 co oznacza, że ciśnienie rozerwania butli jest 3-4 krotnie większe od ciśnienia znamionowego, podanego w oznaczeniu urządzenia.

Pęcherz gumowy w standardowym wykonaniu, wyposażony jest w przywulkanizowany zawór gazowy ( nr.4) przez który można wstępnie go napełnić. Zawór w przeponie służy także do zamocowania jej w korpusie. Uszczelnienie pomiędzy pęcherzem a butlą zapewnione jest przez zwulkanizowaną do pęcherza okrągłą uszczelkę poniżej trzonu zaworu, której przekrój przypomina o-ring. Uszczelnienie to chroni jednocześnie przeponę przed przetarciem. Pęcherz jest stożkowy i kiedy w czasie opróżniania hydroakumulatora wytłaczany z niego jest płyn, to najpierw rozszerza się górna część pęcherza, dzięki czemu wyeliminowane jest niebezpieczeństwo zamknięcia płynu pomiędzy ścianką butli a pęcherzem.

Blasa, /tz. przepona/ dla zapewnienia stopniowego rozszerzania się, ma ściankę o zmiennej grubości. Najcieńsza ścianka jest u jej szczytu i staje się coraz grubsza w kierunku podstawy.

W czasie pracy, pęcherz zmienia swą średnicę i dlatego w niektórych rodzajach hydroakumulatora pęcherzowego stosuje się jej wariant w którym, przedłużeniem zaworu gazowego jest perforowana rura, zapobiegająca uszkodzeniu pęcherza przy wielkich siłach go ściskających.

Jak widać, kształt, materiał i technologia wytwarzania pęcherza ma wielkie znaczenie dla pracy i niezawodności pracy akumulatora.

Króciec przyłączeniowy i zawór grzybkowy ma za zadanie chronić przeponę przed rozszerzeniem się poza butlą, w sytuacji kiedy ciśnienie w układzie jest mniejsze od wstępnego ciśnienia w jej wnętrzu.

Wzniosowy zawór grzybkowy utrzymywany jest w pozycji otwartej przez sprężynę, dopóki pęcherz akumulatora nie zostanie wypełniona do jego roboczej objętości i wtedy zawór zostałe zamknięty przez niego. Zawór jest tłumiony hydrauliczne i dlatego ważne jest aby jego sprężyna miała charakterystykę dopasowaną do wielkości przyłącza. W przypadku złego dopasowania, spadek ciśnienia na grzybku może spowodować zbyt szybkie zamknięcie zaworu. Sprężyna nie może jednocześnie być zbyt silna, aby nie powodowała zaciśnięcia przepony pomiędzy grzybkiem i jego gniazdem.

Ważną rolę w pozycjonowaniu zaworu cieczowego w skorupie hydroakumulatora pełni dzielony pierścień typu X (nr 6) inaczej gumowo-metalowy pierścień antywyciskowy. Dzięki niemu zachowana jest wewnętrzna gładkośc powierzni skorupy na miejscu jej styku z zaworem, co jest warunkiem długiej żywotności pęcherza.

Wysokociśnieniowe hydroakumulatory z takiej konstrukcji dwu calowym króćcami przyłączeniowymi projektowane są do maksymalnego natężenia przepływu 1000 l/min. Przeponowe hydroakumulatory niskociśnieniowe mają inny wariant zaworu cieczowego. Jest to ekran (zwany także sitkiem), z dużą ilością otworów o małej średnicy. W czasie rozprężania się pęcherza, zamyka on te otwory.

Istnieją także inne rodzaje zaworów przyłączeniowych, dedykowanych szczególnym zastosowaniom hydroakumulatorów.

 

 

Posiadamy urządzenie do do kontroli ciśnienia oraz ładowania azotem akumulatorów hydraulicznych, pęcherzowych, membranowych, tłokowych.